Nieuwsuur berichtte vorige week over het onderwijs op salafistische moskeescholen en Van Dam voelde de bui al hangen. “Oh jongens, daar komt de discussie over de vrijheid van onderwijs weer.” En ja hoor: menig twitteraar legde de relatie met bijzonder onderwijs. Waaronder journalist Theo Brand. “Normaalgesproken reageer ik maar niet al te snel op twitter”, zegt Van Dam. “Maar nu dacht ik: Ik nodig hem uit voor een bak koffie, dan kunnen we praten. En tot mijn verrassing zei hij direct: geef maar een paar data door.”
Tweet verwijderd
Even later meldde Brand ook op twitter spijt te hebben van zijn tweet. Hij verwijderde die. Wel schreef Brand het volgende: “Drie dingen wil ik zeggen. 1. Werkwijze moskeeschool stemt mij droef. 2. Exclusivisme en ‘othering’ komt helaas ook in christelijke kringen voor. 3. Liever concrete dialoog dan mediahype”
“Ik vond het bijzonder sportief dat hij zijn tweet verwijderde”, zegt Van Dam.
Het echte gesprek
Vanochtend was het zover. De journalist kwam langs op de christelijke school voor voortgezet onderwijs en het werd een aangenaam gesprek. “Ik wilde gewoon kwijt dat wij een heel mooie school zijn die niets te verbergen heeft”, vertelt Van Dam. “Een school die iets heel goeds kan leveren aan de jongeren die hier zitten. Ik ben trots op deze school. Als ik niet in gesprek zou willen gaan lijkt het alsof ik iets te verbergen heb en ik wil juist iets uitdragen.”
Ze spraken een uurtje. Over alles: toelatingsbeleid, homoseksualiteit, benoemingsbeleid, indoctrinatie... “Het leuke vind ik dat als je doorvraagt en goed luistert naar elkaar, als je de tijd voor elkaar neemt, je dan echt wel nader tot elkaar komt. Het was vooral een bevestiging van hoe belangrijk het is het echte gesprek met elkaar te voeren. We waren het met elkaar eens dat in de Tweede Kamer het echte gesprek ook niet gevoerd wordt. Het echte gesprek vindt plaats zoals we dat hier op deze morgen gedaan hebben terwijl we elkaar recht in de ogen kijken!”
Geloofwaardig
Het Ichthus College heeft een open toelatingsbeleid voor leerlingen, van wie gevraagd wordt respect te hebben voor de grondslag. En een specifiek benoemingsbeleid voor docenten: die moeten de levensovertuiging van de school willen uitdragen. “Dat is op een Montessorischool ook zo”, zegt Van Dam. “Iemand die een homoseksuele geaardheid heeft kan hier gewoon werken. Maar een homoseksuele man, getrouwd met een man, die wordt hier geen docent. Dat is hier niet geloofwaardig en die persoon zou zich hier ook niet thuis voelen. Het is niet geloofwaardig voor de leerlingen en ook niet voor de ouders.”
Eenkleurigheid
In de discussie over de vrijheid van onderwijs maakt Van Dam zich weleens zorgen dat het kind met het badwater wordt weggegooid. “We hebben een heel groot goed in handen met Artikel 23. Als ik bijvoorbeeld kijk in de context van Veenendaal, geeft vrijheid van onderwijs ouders een enorme keuzevrijheid. Ze kunnen kiezen voor algemeen christelijk, behoudender christelijk of openbaar voortgezet onderwijs, maar ook voor het reformatorisch onderwijs in de buurt. De Veense vo-scholen werken elk vanuit de eigen plek samen. Er is wederzijds respect, we kennen elkaars kleur en leren van elkaar waar mogelijk. Laten we daar zuinig op zijn! Ik geloof niet in scholen waar neutraal onderwijs wordt gegeven."
Theo Brand (r) en Jaap van Dam (r). Afbeelding @mjgbrand1972/twitter
